- ۴ نظر
- ۲۷ آذر ۹۴ ، ۲۳:۱۰
در کشور چین 56 نژاد مختلف وجود دارد که در این میان، نژاد « هان» بیشترین جمعیت را به خود اختصاص داده (91% جمعیت چین) و 55 نژاد دیگر مجموعا 9% از جمعیت چین را تشکیل داده اند، به همین دلیل اقلیت های قومیتی نامیده می شوند.
درحال حاضر نژاد "خویی" در میان اقلیت های قومیتی، از بیشترین گستردگی جمعیت برخوردار است و مردم این نژاد به طور عمده در منطقه خودمختار نینگ شی اَ، منطقه خودمختار شین جیانگ و سایر شهر های چین همچون پکن، تین جین و... پراکنده هستند. امروزه جمعیت این نژاد به بیش از صد میلیون نفر رسیده است و در رتبه ی دوم اقلیت های قومی قرار دارد.
به ادامه مطلب رجوع کنید....
همراه با پیشرفت تکنولوژی و افزایش رفاه زندگی، آمار وفات در چین پایین تر و پایین تر آمد و طول عمر افراد نیز افزایش پیدا کرد؛ این گونه بود که چین به اجتماعی مسن تبدیل شد. براساس استاندارد های بین المللی، اگر نرخ افراد بالای 60 سال در کشوری از ده درصد افراد جامعه تجاوز کند و آمار بالای 65 سال اجتماعی بالای هفت در صد باشد، آن کشور، کشوری مسن محسوب می شود. با این حساب کشور چین، از سال 1999، کشوری مسن محسوب می شده است. در حال حاضر یازده درصد جمعیت چین بالای شصت سال سن دارند و این گونه چین بالا ترین نرخ افراد مسن در جهان را داراست. براساس آمارها، تا سال 2040، 24.48% جمعیت چین را افراد مسن تشکیل می دهند که این به معنی آن است که از هر چهار چینی یکی از آن ها بالای شصت سال سن دارد.
پس از تاسیس حزب کمونیست، در سالهای 1924 تا 1926 حزب ملی چین به رهبری سون جونگ شَن « اولین نشست مشترک حزب کمونیست و حزب ملی چین» را برگزار کرد و با مرکزیت استان گوانگ دونگ به عنوان مرکز فرماندهی جنگ، لشکر کشی به شمال چین را با هدف پایان دادن به رژیم های دیکتاتوری حاکم بر چین آغاز کرد. به دنبال فوت سون جونگ شَن در سال 1925، حزب ملی چین به رهبری جیانگ جیه شی آرام آرام از حزب کمونیست جدا شد و در ماه جولای سال 1927 یورش های ناگهانی به اعضای حزب کمونیست را آغاز کرده و به دستگیری و قتل عام عده زیادی از اعضای حزب کمونیست پرداخت.
پس از پایان جنگ جهانی اول، به دلیل جایگاه ضعیف چین در جامعه جهانی، با وجود فداکاری های زیادی که چینی ها برای پیروزی در جنگ انجام داده بودند، به عنوان کشور پیروز، احترام و جایگاه مناسب خود را از جامعه جهانی دریافت نکردند.
مجموعه ای که درادامه آمده، نگاهی بسیار کلی و اجمالی، به مهم ترین سرفصل های تاریخ سرزمین کهن چین از دورهی پیش از تاریخ تا آغاز دورهی میانه است. مجموعه ای تنظیم شده از منابع مختلف به منظور ایجاد شناختی کلی نسبت به تاریخ این سرزمین کهن و باستانی به امید آن که مورد توجه و استقبال مخاطبان قرار بگیرد.
مقدمه
چین یکی از چهار کشور متمدن باستانی دنیا است که بیش از سه هزار سال تاریخ مکتوب دارد. این کشور دوره های تمدن اولیه، برده داری، خان سالاری و ملوک الطوایفی و دورهی نیمه فئودالی نیمه استعماری را از سر گذرانده است که دورهی خان سالاری بیشترین تاثیر را بر ساختار فرهنگی چین داشته است. سال 1949 با تاسیس جمهوری خلق چین، چین کشوری سوسیال با ویژگی های چینی شد.