انجمن علمی زبان چینی دانشگاه شهید بهشتی

  نوشتن کارکترهای چینی با استفاده از قلم مو یکی از ویژگی های فرهنگی شاخص کشور چین به حساب می آید، چینیان قدیم بر این باور بودند که قلم مو اختراع هوشمندانه «ژنرال منگ تین» در «سلسله چین» بوده است. در این متن قصد داریم کمی شما را با شخصیت مخترع قلم مو و همچنین نحوه اختراع آن آشنا کنیم.


خانواده منگ تین همگی در برهه های تاریخی مختلف از سرداران امپراطوری چین بودند اما هیچ کدام از پیشینیان او به اندازه او در کار خود موفق نبودند و در دوره او بود که موفقیت های بسیار بزرگی به دست آمد. «چین شی هوانگ» او را به عنوان فرمانده سپاه و مسئول جنگ های خارجی منصوب کرد و برادر کوچکتر او نیز به عنوان صدر اعظم تعیین شد که وظیفه صدر اعظم در آن زمان ساماندهی اوضاع درون کشور بود. ژنرال منگ تین در جنگ متحدسازی شش امپراتوری سهم بزرگی داشت. در آن زمان، مرز های امپراطوری چین مکررا مورد حمله و غارت اقوام صحرانشین قرار می گرفت. آن ها با علم به اینکه امپراطوری چین مشغول نبرد با شش امپراطوری دیگر است به مرزهای چین تجاوز می کردند و دام ها و اموال مردم را به غارت می بردند. پس از تاسیس امپراطوری چین، ژنرال منگ تین بارها و بارها فرماندهی سپاه را در جدال با اقوام صحرانشین برعهده داشت، وی همچنین با کمک سپاهش بخش قابل توجهی از دیوار چین را بازسازی کرد و بدین ترتیب باعث شد تا از نفوذ اقوام صحرانشین به بخش های شمالی امپراطوری چین جلوگیری شود. در بازه جنگ های متحدسازی شش امپراطوری، منگ تین فرماندهی سپاه امپراطوری چین را بر عهده داشت و در هنگام جنگ او به طور منظم گزارش ها را به امپراطور ارسال می کرد. در ابتدا او نیز همانند دیگران با استفاده از ساقه بامبو و مرکب نامه هایش را بر روی پارچه های ابریشمی می نوشت. از آنجایی که ساقه بامبو سفت و زمخت بود مرکب زمان بسیار کمی روی آن می ماند و پس از مدت بسیار کوتاهی باید ساقه را دوباره مرکبی می کرد. علاوه بر این هنگام نوشتن برای جلوگیری از ریختن مرکب بر روی ابریشم باید دقت بسیار زیادی می کرد و اینگونه، نوشتن یک گزارش وقت بسیار زیادی از او می گرفت. به دلیل سختی های بسیار زیاد نوشتن با ساقه بامبو، ژنرال منگ تین همواره در این فکر بود که راه جدیدی برای نوشتن کشف کند.

هنگامی که آن ها در منطقه «جونگ شن» اردو زده بودند،  ژنرال منگ تین بسیاری از اوقات به شکار خرگوش می رفت، چون در آن منطقه خرگوش وحشی به وفور یافت می شد، خرگوش هایی که اغلب بزرگ و فربه بودند. یک روز او با چند خرگوش شکار شده به اردوگاه بازگشت. به صورت کاملا اتفاقی متوجه شد که دم خرگوش خونی شده و از ریختن خون خرگوش بر روی زمین، رد خون به وجود آمده است. ناگهان فکری به ذهنش خطور کرد:«آیا می توان با استفاده از موی دم خرگوش نامه نوشت؟»
فوری تکه ای از موی دم خرگوش را برید و به نوک یک ساقه بامبو بست تا آن را برای نوشتن امتحان کند، اما از آنجایی که  موی خرگوش چرب بود مرکب را جذب نمی کرد و اینگونه به نظر می آمد که خیلی مناسب نامه نوشتن نیست.
ژنرال منگ تین شخصیتی جنگو و تلاش گر داشت و و کاری را بدون نتیجه رها نمی کرد، از این رو او شروع به امتحان کردن روش های مختلفی کرد تا بتواند کاری انجام دهد که موی خرگوش مرکب را جذب کند. او بعدها به این نتیجه رسید که اگر موی خرگوش را در چاه آب دارای آهک قرار دهد، چربی های موی خرگوش به طور کامل از بین می روند و موی خرگوش درخشان و نرم می شود، به طوری که می تواند مقدار رطوبت بسیار بالایی به خود جذب کند. او این کار را انجام داد و پس از خشک شدن موی خرگوش مجددا آن را برای نوشتن امتحان کرد و نتیجه نیز همان چیزی شد که او می خواست؛ قلم موی ساخته شده از موی خرگوش مقدار مناسبی مرکب به خود جذب می کرد و بسیار روان می نوشت.
در مدت کوتاهی پس از اختراع قلم مو او از موی خرگوش برای نوشتن استفاده می کرد اما او همواره به دنبال راهی برای بهبود اختراعش بود و موهای حیوانات مختلف را امتحان می کرد، تا اینکه کشف کرد موی بز کوهی نیز برای نوشتن بسیار مناسب است. با گذشت زمان دیگران نیز سعی در بهبود اختراع او داشتند و حتی برخی افراد از ترکیب موهای مختلف برای نوشتن استفاده می کردند و اینگونه بود که اختراع ژنرال منگ تین روز به روز غنی تر و کاربردی تر شد.
در واقع، بر اساس اسناد تاریخی بسیار واضح است که چینی ها بسیار پیش تر از دوره ژنرال منگ تین نیز از قلم مو استفاده می کردند و می توان ژنرال منگ تین را بهبود دهنده یا توسعه دهنده قلم مو نامید اما آن چیزی که او ساخت بسیار کاربردی  و پر استفاده بود و به همین دلیل اسلافش او را مخترع قلم مو می دانند.
ترجمه از رضا حیدری