انجمن علمی زبان چینی دانشگاه شهید بهشتی

بسم الله الرحمن الرحیم

ابتدا لازم می‌دانم خدمت مهمانان ارجمند که قدم رنجه فرموده، در این همایش حضور یافته اند خیر مقدم عرض کنم؛ همچنین مراتب احترام و تقدیر خود را به استادان معزز، همکاران محترم و دانشجویان گرامی که در این همایش شرکت کرده اند صمیمانه تقدیر کنم. از انجمن محترم علمی زبان چینی و دانشجویان عزیزی که با زحمت و تلاش فراوان موجبات برگزاری این همایش را فراهم ساختند تشکر می کنم تشکر و تقدیر ویژه از مدیر محترم گروه زبان چینی و ریاست محترم دانشکده ادبیات و علوم انسانی و همکاران ایشان که از دانشجویان در برگزاری همایش حمایت و پشتیبانی کردند.

ضرورت آموزش و فراگیری زبان های بیگانه در کشور و به خصوص زبان چینی بر کسی پوشیده نیست. موفقیت جغرافیایی سیاسی کشور چین و پیشینه تمدنی و تاریخی این کشور به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان و چهارمین کشور از نظر وسعت خود دلیل روشنی بر اهمیت زبان آن کشور و ضرورت یادگیری آن است.
جایگاه جهانی و منطقه ای کشور چین در میان کشورهای آسیا به ویژه رشد و توسعه سریع آن در دهه‌های اخیر اهمیت زبان چینی را دو چندان کرده است. به همان میزان که شناخت تاریخ و تمدن و فرهنگ ایران در اصطلاح از آن به عنوان ایران شناسی یاد می شود. برای کشورهای بیگانه اهمیت دارد شناخت تمدن، فرهنگ و افکار و اندیشه های کشورهای بیگانه باید برای ما ایرانیان اهمیت داشته باشد.
رشد و بالندگی تمدن ها با برقراری ارتباط متقابل و بهره گرفتن از پیشرفتهای علمی و اجتماعی سایر تمدن ها میسر است. برقراری ارتباطات سیاسی و اقتصادی برابر با کشورهای بیگانه با شناخت آنان امکان پذیر است. حفظ منافع ملی سیاسی و اقتصادی کشور با آشنایی با افکار و آمال و اهداف طرف های مقابل عملی است. بهره مندی از تجربیان علمی و اجتماعی کشورها و مبادلات دوجانبه با پی بردن به نگرش و رویکردهای کشورها که ریشه در فرهنگ و باورهای آنان دارد صورت می گیرد و همه اینها در صورتی به نحو شایسته امکان پذیر است که به زبان کشورهای بیگانه آشنا باشیم و از طریق زبان مستقیما و بدون واسطه بتوانیم با تمدن و فرهنگ و افکار و اندیشه های آنان آشنا شویم.
دست‌اندرکاران مناسبات دو جانبه میان ایران و چین اعتراف دارند. که شناخت کشور چین به عنوان کشوری که مناسبات گسترده سیاسی و اقتصادی با کشور ما دارد در درجه نخست برای مسئولان و مدیران کشور و سیاست گذاران و سپس برای سایر ایرانیان امری ضروری است و به تایید صاحب‌نظران شناخت ما از این کشور بزرگ اندک است و بازشناسی آن ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
دانشگاه شهید بهشتی در پاسخ به این نیاز ملی و حیاتی برای نخستین بار در کشور پیشقدم شد و گروه زبان چینی را در سال 1375تاسیس کرد
خوشبختانه با تدابیر خردمندانه مسئولان وقت دانشگاه - که سعی آنان مشکور است - گروه زبان چینی براساس تفاهمنامه با یکی از دانشگاه‌های چینی - دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای- و همزمان با تاسیس گروه زبان فارسی در آن دانشگاه آغاز به کار کرد و تا امروز همچنان فعالیت هر دو گروه ادامه دارد.در این مدت ده‌ها دانشجو در این دانشگاه زبان چینی را آموخته‌اند و در داخل کشور منشأ خدمات فراوان بوده‌اند.
اگر چه فعالیت گروه زبان چینی در دانشگاه ما و گروه زبان فارسی در دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای با نشیب و فرازهایی همراه بوده است ولی با همت مسئولان دانشگاه و دانشکده و تدریس استادان ایرانی و چینی که در دو گروه به تدریس اشتغال داشته اند شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی بوده است.
در این مدت چند دانشگاه دیگر نیز اقدام به تاسیس گروه چینی شده است که البته نشان از نیاز به گسترش مراکز یادگیری زبان چینی دارد. مسئولان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری باید در گسترش گروه های چینی کمال دقت و توجه را داشته باشند و با حفظ کیفیت و شرایط و پرهیز از رشد کمی و مطالعه نشده گروه های زبان چینی در اندیشه‌ تأمین استاد و نیازهای گروه‌های علمی زبان چینی باشند.
بی‌تردید موفقیت گروه‌های زبان چینی در گرو اتخاذ تدابیر لازم از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای تأمین نیازهای علمی گروه‌ها اعم از استاد و منابع درسی از یک سو و حمایت مؤسسات و سازمانهای دولتی و غیر دولتی در جذب دانش‌آموختگان این گروه‌ها و دادن فرصت کاری که به دانش‌آموختگان ایرانی آشنایی به زبان چینی به جای بیگانگان آشنایی به زبان فارسی است که امیدواریم این خواسته محقق گردد.
در پایان بار دیگر از دست‌اندرکاران برگزاری این همایش تشکر می‌کنم و امیدوارم میهمانان و دیدگاه‌های صاحب‌نظران در این همایش منشأ آگاهی و موجب بیشتر مسئولان و برداشتن گامهای مؤثر و سنجیده و مستحکم در آموزش زبان چینی باشد. توفیق همگان را از خداوند بزرگ خواهانم.